The Game is over! Η απειλητική φωτεινή ένδειξη στο πολυαγαπημένο μας «φλιπεράκι», μας έκανε να πεταχτούμε όλοι απ’ τις καρέκλες μας. Κι ενώ ανεβαίναμε επίπεδα κι αυξάναμε συνεχώς το high score του δημόσιου χρέους σε δυσθεώρητα ύψη, κι επεκτείναμε το έλλειμμα , και πίου πίου πίου βομβαρδίζαμε τα εχθρικά τέρατα Αλμούνια, Τρισέ και Γιούγκερ με όλμους ψευδών στατιστικών στοιχείων...GAME OVER.
Μα τί στο καλό συνέβη; Ποιός διαβολεμένος κανόνας του παιχνιδιού έλεγε ότι αντί να τερματιστεί το παιχνίδι με είσοδο στο hall of fame, δηλαδή με την πολυπόθητη σύγκλιση με τον ευρωπαϊκό μέσο όρο, φτάσαμε να μετράμε αντίστροφα..Do you want to continue?...9…8..7…6…
OK,ΟΚ θέλουμε να συνεχίσουμε, τερατάκια της ευρωπαϊκής ένωσης ! Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει, δεν τη σκιάζει φοβέρα καμιά! Πείτε μας τι απαιτείται;
-INSERT COIN ! Ελληνιστι «εισάγετε κέρμα»....
Οι κανόνες του παιχνιδιού ήταν εξαρχής σαφείς. Άλλο που η ανικανότητα των ανθρώπων που χειρίζονταν το μοχλό και τα πλήκτρα σε συνδυασμό με την απάθεια των κατευθυνώμενων χαρακτήρων του παιχνιδιού, μας έκαναν όλους να ξεχάσουμε. Στην πίστα του Μάαστριχτ , της Ο.Ν.Ε και του Ευρώ έλλειμα πάνω από 3% απαγορεύεται!Γκε γκε; Το κατάλαβες Έλληνα; Οι δικοί σου χειριστές του παιχνιδιού το συμφώνησαν, χωρίς να σε ρωτήσουν βέβαια, αλλά κι εσύ έσκυψες συγκαταβατικά το κεφάλι, όπως αρμόζει στα καλά προγραμματισμένα ψηφιακά ανδρείκελα.
Και καλά αυτοί που χειρίζονται τις τύχες μας στο video game της ευρωπαϊκής μας πορείας ήταν γνωστά αδηφάγα μαμμόθρεφτα. Στρογγυλοκαθισμένα στην πολυθρόνα τους έφαγαν και ξανάφαγαν κι έσκασαν απ’ τα αγαπημένα τους τσιπς «MIESENS». Τι γινόταν όμως κάθε φορά που σε φτάνανε στο αμήν; Εσύ με τα ίδια σου τα χέρια τους ξανάδινες «κανονάκι». Για να συνεχίσουν να παίζουν με τη ζωούλα σου.
Γιατί ζωούλα στην κατάντησαν, με τη συγκατάθεσή σου. Σε μάθανε να παίζεις bouble bouble, επενδύοντας σε φούσκες κι ελπίζοντας σε εύκολο και γρήγορο πλουτισμό. Αλλά κράτησαν τη διαμαντόπιστα για πάρτη τους. Την ίδια στιγμή οι ίδιοι παίζανε και PACMAN, έχοντας το ρόλο του φαταούλα που την τελίτσα των ομολόγων που συναντούσε στο διάβα του και την καταβρόχθιζε, την είχες βάλει απ’ την τσέπη σου στα ασφαλιστικά ταμεία, καημένε! Σε μάθανε να παίζεις TETRIS, προσπαθώντας πέφτοντας απ’ το πουθενά και με μόνο προσόν τη βαρύτητα των γνωριμιών σου, να τρυπώσεις στα κενά που άφηναν τα υπόλοιπα ουρανοκατέβατα τουβλάκια του δημοσίου.
Κι έφτασες να κάνεις τα πάντα, να δέχεσαι με χαρά την ετικέτα του κακομοίρη, να περνάς από κάθε (ευρωπαϊκό) STAGE του παιχνιδιού, για να αγγίξεις το όνειρο: γραφειάκι, φραπέ, τσιγάρο, σταθερό μισθούλη, μπάκα απ’ την καλοπέραση και ωωωωωωχ αδερφέ δεν πα να καίγεται το σύμπαν. Ο βουλευτής μου να ναι καλά. Κι ότι με απασχολεί, θα ρίξω τα μούτρα μου και θα πα να τον βρω. Γιατί εγώ φέρω, ευτυχώς, την ετικέτα του κακομοίρη που λέγαμε, ενώ αυτός φέρει την ακόμα υποτιμητικότερη στάμπα του πολιτικού που σημαίνει ότι ρίχνει τα μούτρα του σε χιλιάδες ρουσφετοεπαίτες καθημερινώς…Άρα μπορώ να είμαι περήφανος και με ψηλά το κεφάλι!
5…4..3..2… INSERT COIN…Ο χρόνος μετρά αντίστροφα απειλητικά! Ήρθε η ώρα να πληρώσουμε και πλέον δεν παίρνει αναβολή. Κι επειδή το παιχνίδι οφείλει να συνεχιστεί, γιατί η δημοκρατία μας δεν έχει αδιέξοδα, παρά μόνο μπρος γκρεμό και πίσω ρέμα, να είστε σίγουροι ότι θα πληρώσουμε. Κι όπως πάντα η πληρωμή δεν θα είναι για τον καθένα ανάλογη με την συμβολή του στην μπουρδελοποίηση του παιχνιδιού, αλλά ακριβώς αντιστρόφως ανάλογη.
Ας βγάλουμε λοιπόν όλοι μας τα κέρματα απ’ την τσέπη, ως εξαρτημένοι video gamers, κι ας ξέρουμε ότι ο κόσμος που μας τάζουν είναι εικονικός, κι ας γνωρίζουμε βαθιά μέσα μας ότι μόνο ένα RESTART μας σώζει…
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου