Αλήθεια πως ορίζεται σήμερα ο ιδανικός δρόμος προς την επιτυχία, που θα κληθούμε να τον περιγράψουμε στις νέες γενιές; Παρακολουθώντας καθημερινά τα σύγχρονα πρότυπα με τα οποία βομβαρδιζόμαστε από ΜΜΕ, ποιοτικά και μη, το προφίλ του σύγχρονου επιτυχημένου έχει πάνω κάτω ως εξής:
Γυναικείο Πρότυπο: Απαραιτήτως εμφανίσιμη, με φιλοδοξία να φτάσει ψηλά, όσο χαμηλά κι αν χρειαστεί να πέσει στην πορεία προς την καταξίωση. Ψηλή, αποστεωμένη, με προσθήκη σιλικόνης στα στήθη (ναι ναι μαστρο-Μήτσο χρησιμεύει ενίοτε και σε μη οικοδομικές εργασίες), με πανάκριβα ρούχα γνωστών τσακωμένων με τον ανδρισμό σχεδιαστών, οι οποίοι κάθονται (κυριολεκτικά) στο Κολονάκι (η πιο άσχημη περιοχή της Αθήνας που η μόνη διαφορά με τις υπόλοιπες είναι ότι έχει πιο ακριβό καφέ).Ποτέ καθημερινή γυναίκα,πάντα βαμμένη,στολισμένη σαν λατέρνα, στημένη μπροστά μα και πίσω απ’ την κάμερα, απλά σε διαφορετικές στάσεις. Ιδιαίτερα πνευματικά χαρίσματα δεν είναι επιθυμητά. Μόνο η ικανότητα της επιλογής των σωστών κρεβατιών στα οποία θα "αναπηδιέται" η καριέρα της μέχρι να επιτύχει το κατάλληλο άλμα. Κι εκεί βέβαια,στον στίβο της μάχης, να αποδείξει τα ταλέντα της και οτι τιμάει το στρινγκ που ΠΑΝΤΑ φοράει, γιατί τα μεταξωτά βρακιά θέλουν κι επιδέξιους..ρόλους.
Αν όντως αποδειχτεί ότι τον έχει επιδέξιο, τότε μπορεί το σύστημα να την ανταμείψει, να την κάνει πχ Next Top Model ή μεγάλη παρουσιάστρια πρωιναδικομεσημεριανού ή τραγουδίστρια. Εργασίες με τεράστιο κύρος στη σύγχρονη εποχή. Ως Top Model προσφέρει κοινωνικό έργο φορώντας ρούχα του κάθε σουσελολάτρη και περπατώντας σε έναν διάδρομο. Ως παρουσιάστρια χαζογελώντας,σπρώχνοντας και επιβεβαιώνοντας τα ανέκδοτα για τις ξανθιές. Και ως τραγουδίστρια απλά σπάζοντας το φράγμα του ήχου χωρίς καν να κινηθεί, μιας και η φωνή της είναι πιο θορυβώδης κι από τουρμπίνα F-16.
Όλα αυτά είναι το θετικό σενάριο. Γιατί αν δεν τον έχει επιδέξιο, θα καταντήσει στην άλλη πλευρά, πίσω απ’ τη σκηνή. Εκεί την περιμένουν οι βίζιτες, η πώληση κόκας ως βαποράκι (αντί για την αγορά που είναι προνόμιο των επιδέξιων), η απαξίωση, και όχι σπάνια η φυλακή.
Κι έτσι, στις εικόνες του ναού της show biz και του σύγχρονου καπιταλισμού- καταναλωτή προσωπικοτήτων, το φωτοστέφανο περιβάλλει τα οπίσθια της κάθε μιας, κι όχι το πρόσωπο. Γιατί πολύ απλά τα οπίσθια σε καταξιώνουν, σε φωτίζουν στην εποχή μας. Εμπρός λοιπόν κορίτσια να γίνεται όλες πυγολαμπίδες...
Ανδρικό πρότυπο: Εδώ τα πράγματα είναι φαινομενικά πιό κυριλέ, αλλά στην ουσία τα ίδια και χειρότερα. Ο σύγχρονος επιτυχημένος άντρας είναι ο αυτοδημιούργητος, ο manager (καταφερτζής στα ελληνικά-πόσο εύστοχη είναι η ελληνική γλώσσα!), ο διοικητής μεγάλης επιχείρησης, ο golden boy. Φρεσκοξυρισμένος,καλοχτενισμένος,κουστουμαρισμένος,ραμμένος απ’ τους ίδιους σχεδιαστές που λέγαμε και πριν,ΠΑΝΤΑ με γραβάτα, με λιμουζίνα παροχή της εταιρίας, παιδί καλής οικογένειας. Με αξιόλογες ομολογουμένως σπουδές στα καλύτερα πανεπιστήμια (αν και το Χάρβαρντ το έχει βγάλει ακόμα κι ο Μπους), χωρίς όμως κάποιο παραπάνω προσόν από χιλιάδες υφισταμένους του.
Ή μάλλον έχει κάτι παραπάνω: γνωριμίες! Αυτές όταν προστεθούν στο βιογραφικό σου σε απογειώνουν τη σήμερον ημέρα. Αλλιώς πως εξηγείται όλοι αυτοί να ξεκινούν με την πρώτη στον επαγγελματικό βίο ως προϊστάμενοι-διευθυντές-διευθύνοντες σύμβουλοι; Τελικά όλες οι θέσεις στα υψηλά κλιμάκια έχουν ως προαπαιτούμενο την μηδενική εργασιακή εμπειρία, όσο παράδοξο κι αν ακούγεται:Πρωθυπουργός,Διευθύνων Σύμβουλος,Μάνατζερ και πάει λέγοντας..
Γνωριμίες,καταγωγή και κάποια τυπικά προσόντα, που αν έχεις χρήμα εύκολα εξασφαλίζονται, σε φέρνουν λοιπόν σε μια τέτοια θέση. Για να πετύχεις όμως στη θέση αυτή, θες κάτι ακόμα: τσογλανισμό. Μόνο αυτός ο όρος μπορεί να χαρακτηρίσει την αδίστακτη συμπεριφορά του golden boy που με μόνο στόχο το κέρδος καταπιέζει υφισταμένους,απολύει εργαζομένους αδιαφορώντας για τις οικογένειές τους, καταστρέφει το περιβάλλον αν συμφέρει την εταιρία, χειραγωγεί καταναλωτές, διαφθείρει ελεγκτικούς μηχανισμούς κλπ κλπ κλπ . Και στο τέλος,αν και δεν έχει την παραμικρή συμμετοχή στην παραγωγική αλυσίδα, παρά μόνο ως κηφήνας πηδάει και φεύγει, απαιτεί και το υπέρογκο bonus, ανάλογο με όσους προκάλεσε πόνους. Με όλα αυτά τα καμώματα αποδεικνύει ότι τιμά τη ΓΡΑΒΑΤΑ του, την φοράει επάξια.
Είναι λοιπόν χειρότερος απ’ την πυγολαμπίδα, γιατί πολύ απλά εκπορνεύει την ψυχή του, όχι το σώμα του, και τον ανθρωπισμό που θα πρεπε να έχει αποκτήσει απ’ τις σπουδές του. Γιατί όπως κι ο μυθικός Μίδας ότι αγγίζει γίνεται χρυσός, έχει όμως και γαϊδουρινά στοιχεία. Γαϊδουρινά αυτιά ο Μίδας, γαϊδουρινή συμπεριφορά ο Golden Boy. Μόνο ο πατέρας του Μίδα γνώριζε το κουσούρι του γιού του.Ετσι και σήμερα, μόνο τα αφεντικά του Golden Boy γνωρίζουν από πριν τη γαιδουριά του, με τη διαφορά ότι αυτοί την εκτιμούν, ενώ ο πατέρας του Μίδα ντρεπόταν!
Αυτές οι δουλειές πληρώνονται σήμερα, πως να το κάνουμε; Ένας αγρότης παράγει τροφή για περίπου 130 άτομα.Και παίρνει ψίχουλα.Μια πυγολαμπίδα δεν παράγει τίποτα, παρά μόνο αποχαυνώνει χιλιάδες καθημερινά μπροστά στις οθόνες.Ένα golden boy επίσης δεν παράγει τίποτα και απλά καθημερινά κάνει χατήρια σε κεφαλαιούχους σαν πιστό σκυλί. Κι όμως οι δυο τελευταίοι πληρώνονται όσο χιλιάδες αγρότες.
Κι όλοι εμείς οι από κάτω, πριν εκστασιαστούμε και θαυμάσουμε ξανά τον κάθε τενεκέ που μας σερβίρουν, να σκεφτούμε πως αν δεν υπήρχαν οι αφανείς ήρωες της κοινωνίας μας που πραγματικά παράγουν τον πλούτο και προσφέρουν υπηρεσίες, κάθε μεσημέρι το πιάτο μας θα είχε όχι μακαρόνια,ρύζι,κρέας αλλά στρινγκ με γραβάτα.
Ας αναφωνήσουμε όλοι μαζί: Ζήτω τα σημερινά πρότυπα, ζήτω οι δυνάμεις της ελεύθερης αγοράς, ζήτω η ανταποδοτικότητα της εργασίας στο καπιταλιστικό σύστημα...
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου