Ναυπακτ-Αϊτή Δημοκρατία

Κούνα και ξανακούνα και ξανακούνα, απ' τον πολύ κούνημα γίναμε φραπέ. Με κίνδυνο να μας μείνει κουσούρι και να περπατάμε κουνιστοί με 5 ρίχτερ, καταρρίπτοντας τον μύθο του ναυπάκτιο-κραβαρίτη εραστή. Κι αυτή θα ήταν η μεγαλύτερη ζημιά απ την υπερβολική σεισμική δραστηριότητα των τελευταίων ημερών. Χειρότερη κι απ' την τρομοκρατία της επιστημονικοφανούς-ραδιοαρβυλικής φήμης ότι επέρχεται υπερσεισμός με βιβλικές καταστροφές και αναγκαστική γεωλογική συνένωση των όμορων δήμων. Τι Καλλικράτης, θα τον προλάβει ο Εγκέλαδος παιδί μου! Αλλά σ' αυτήν την τρομοκρατία γιατί δεν παίρνει θέση ο Χρυσοχοϊδης, γαμώτο! Μήπως δεν είμαστε αρκούντως επικοινωνιακοί ως Δήμος; Κι εγώ που νόμιζα ότι ήταν το μεγαλύτερο προσόν της παρούσας δημοτικής αρχής.

Πάντως ακόμα κι αν δεν κάνει καταστροφικό σεισμό τελικά , οι διαφορές μας με την δοκιμαζόμενη Αϊτή δεν είναι και τόσο μεγάλες.

Κέντρο της Αϊτής ένα λιμάνι, η πρωτεύουσα Πορτ ο' Πρενς. Κέντρο της Ναυπάκτου και πάλι ένα λιμάνι! Το Αϊτινό λιμάνι βλέπει σε έναν κόλπο, όπως και το Ναυπακτιακό. Τι κόλπος του Μεξικού τι του Κορινθιακού, μια απ' τα ίδια. Άσε που και το δικό τους λιμάνι, όπως και το δικό μας, φημίζεται κυρίως για τον καφέ του. Βέβαια η μικροδιαφορά είναι ότι αυτοί τον παράγουν ενώ εμείς τον καταναλώνουμε, αλλά τί να κάνουμε κι εμείς, από παραγωγικότητα σκίζουμε γενικά ως χώρα, δεν είναι μόνο Ναυπακτιακό φαινόμενο.

Κι εμείς έχουμε στη γειτονιά μας ένα κάστρο αλλά δεν του δίνουμε σημασία, το έχουμε σε εμπάργκο, όπως έχουν κι αυτοί τον δικό τους Κάστρο, τον Φιντέλ (της διπλανής Κούβας).

Άναρχη δόμηση, χωρίς κανόνες, στην Aϊτή. Τα ίδια και χωρίς πολεοδομία στη Ναύπακτο. Οικοδομική άδεια μάλλον πιο γρήγορα θα εκδοθεί για την αναδόμηση της Aϊτής, παρά στη Ναύπακτο.

Αμ, το νερό ; Μ' αυτά που είχαν συμβεί πριν λίγα χρόνια στην πόλη μας, με την γαστρεντερίτιδα να θερίζει, μάλλον δεν είναι και καλύτερο ποιοτικά απ' της Αϊτής. Μάρτυράς μου η διάρροια, που δεν γνωρίζει χρώμα: είτε Ναυπάκτιος της Αρίας φυλής είτε νέγρος της Αϊτινής, με τον ίδιο τρόπο θα σε "κόψει" !

Όσο για ανεργία και οικονομική εξαθλίωση, πάνω κάτω τα ίδια χάλια. Βγαίνουν οι κυανόκρανοι του ΟΗΕ στο Πορτ ο' Πρενς με τα γάλατα της ανθρωπιστικής βοήθειας στα χέρια και τους ορμάνε οι ορδές των εξαθλιωμένων σεισμόπληκτων. Ακριβώς όπως κάνανε ντου οι νέοι άνεργοι της πόλης μας, όταν οι ντόπιοι κυανόκρανοι νεοδημοκράτες, μοίραζαν stage ελεημοσύνης στο κέντρο της πλατείας Φαρμάκη. Με μηνιαίο μισθό που εξασφαλίζει τα ίδια ακριβώς κουτιά γάλακτος με τον Αϊτινό φουκαρά .

Να μιλήσουμε για περίθαλψη; Δωρεάν Γιατροί χωρίς σύνορα εκεί, έστω και λίγοι, γιατροί χωρίς σύνορα φοροδιαφυγής και φακελακίου εδώ.

Ακόμα και η εθνικότητα των διασωστών μας όμοια είναι. Κι εκεί κι εδώ την διάσωση έχουν αναλάβει Έλληνες. Εκεί της ΕΜΑΚ- διαπρεπείς διασώστες στα ερείπια, εδώ του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ-απρεπείς θιασώτες της σκύλευσης του εθνικού μας πτώματος. Κι όπως πάντα οι εκτός Ελλάδος Έλληνες κάνουν θαύματα. Εκεί βγάζουν ζωντανούς απ τα χαλάσματα, εδώ χώνουν και τους τελευταίους ζωντανούς.

Το κράτος κι εκεί κι εδώ έχει καταρρεύσει ολοκληρωτικά και μαζί περιφέρειες,νομαρχίες και δήμοι σαν της Ναυπάκτου! Αυτοί γονάτισαν απ' τα Ρίχτερ κι εμείς απ' τα spread.

Ευτυχώς όμως, υπάρχει γέφυρα σωτηρίας. Μόνο που στην Αϊτή είναι ανθρώπινη γέφυρα και διατίθεται δωρεάν, ενώ εδώ στη Ναύπακτο είναι κρεμαστή και κοστίζει 11,80 ανά διέλευση..

Τελικά, νομίζω πως και στα δυο μέρη έχουν ανάγκη έναν Παπαθανάση. Έναν παπα-Θανάση εκεί για να τους κάνει κάνα ευχέλαιο για την κακοτυχία και να διαβάσει τους νεκρούς, κι έναν Παπαθανάση εμείς μπας και με το ευχολόγιό του αναστήσει τις ημιθανείς δυνάμεις της τοπικής κοινωνίας...που δεν το βλέπω.

Μ' όλα αυτά είναι να μην ισχυριστώ ότι ζούμε στη Ναυπακτ-Αϊτή Δημοκρατία. Αφού σχεδόν σε όλα μοιάζουμε!

Τέλος, μέσα στις πολλές γνώμες αυτοδίδακτων σεισμολόγων, καταστροφολόγων και γενικώς διαφόρων παπαρολογων, υπάρχει κι η εκδοχή μιας γιαγιάς περι σεισμών, που άκουσα προχτές, εδ'ω στη Ναύπακτο: "Εσείς οι νέοι τα έχετε ισοπεδώσει όλα, γι αυτό θεός σας τιμωρεί με σεισμούς!"

Ρίχτερ, Spread, Αλτσχαϊμερ, και μη χειρότερα να λέμε...