Πολλά καρναβάλια πριν, ο τότε Βασιλιάς του Καρναβαλιού αποφάσισε να μας εγγράψει στο πολλά υποσχόμενο eurogroup της ΕΟΚ. Εντασσόμενοι ελπίζαμε όλοι σε καλύτερες μέρες. Που όντως φαίνονταν να έρχονται.Κάθε χρόνο φοράγαμε και λίγο καλύτερες στολές στην παρέλαση των Βρυξελλών, χορεύαμε λίγο παραπάνω, μπαίναμε στο δημόσιο και κουραζόμασταν όλο και λιγότεροι όλο και λιγότερο, πληρωνόμασταν παραπάνω.Τρώγαμε γερμανικά εδέσματα, πίναμε γαλλικά κρασιά , όλα κερασμένα απ' τους ευρωπαίους φίλους μας.
Κι όποτε βαριόμασταν και μας την έσπαγε ο εκάστοτε Βασιλιάς Καρνάβαλος ή ενοχλούσε τους ευρωπαίους εταίρους η κρεπάλη στην οποία χοροστατούσε ,ημών συνχοροπηδούντων, τον διαολοστέλναμε εξαγνίζοντάς τον στην εκλογική πυρά, η οποία βέβαια δεν καίει παρά μόνο προθερμαίνει τον μελλοντικό πρόεδρο της Δημοκρατίας.
Βέβαια το κάθε 4ετές καρναβάλι, είχε και διαφορετικό θέμα, ανάλογα με την επικαιρότητα και τους μύθους που μας έπλαθε ο Βασιλιάς Καρνάβαλος. Απ' το "Τσοβόλα δωστα όλα" και το "η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες" των πρώτων πράσινων καρναβαλιστών, στο "Κάθαρση τώρα" και "έξω οι κλέφτες" των γαλάζιων μασκαράδων.Κι ύστερα "η Ελλάδα στην ΟΝΕ" του "αρχιερέα της διαπλοκής" μέχρι την "επανίδρυση του κράτους" του αρχιεπισκόπου της κάθε επιπλοκής της ετοιμοθάνατης Ελλάδος.
Μέχρι που φτάσαμε στο σήμερα. Στην εποχή της πράσινης ανάπτυξης, ο νέος βασιλιάς του φετινού καρναβαλιού, ερέθισε τις γενετήσιες ορμές μας και εξίταρε τα σεξουαλικά μας ένστικτα.Ξύπνησε το greek καμάκι μέσα μας, τάζοντάς μας καυτές νύχτες με το σουηδικό μοντέλο, που θα αντικαθιστούσε με τα χρόνια την μέση χαμηλοκώλα γεματούλα Ελληνίδα. Θα νιώθαμε κι εμείς επιτέλους Ευρωπαίοι, με οργανωμένο κράτος που σέβεται τον ερωτοχτυπημένο και αιθεροβάμων πολίτη. Κι ο μέσος Έλληνας, παραγνωρίζοντας ότι χρωστάει τα μαλλιά της κεφαλής του γι αυτό και καράφλας, τριχωτός και με προκοίλι απ' την καλοπέραση, πίστεψε ότι θα κάνει τελικά δικιά του τη βασίλισσα του καρναβαλιού, μετά από προσμονή τόσων καρναβαλιών.Κι έριξε την ψήφο στο Γιώργο....
Έλα όμως που το φετινό καρναβάλι ήταν το πρώτο που τελικά το ακολούθησε μια Καθαρή Δευτέρα. Τα κούλουμα που μάλλον ως κώλομα το διάβασαν οι εταίροι μας. Κώλομα και δισταγμός τους κυρίευσε και βάλθηκαν να μας ζητήσουν πίσω τα κεράσματα και τις καρναβαλικές χαρές. Και δυστυχώς δεν αρκεί μια Καθαρή Δευτέρα, που θα το γυρίσουμε από προφιτερόλ σε χαλβά σιμιγδαλένιο για λίγο και δεν τρέχει και τίποτα.Δυστυχώς θα ακολουθήσει και ακαθόριστης διαρκείας Σαρακοστή, εποχή της εγκράτειας, της αυτομαστίγωσης, της αυτοικανοποίησης και της μετάνοιας. Μια εποχή που το σουδικό μοντέλο θα παραμείνει στις αφίσες του υπνοδωματίου μας μα κι η Ελληνιδούλα που μας έκανε τα χατήρια, ετοιμάζεται να μεταναστεύσει και γίνει η διάδοχος των θυμάτων της πτώσης του υπαρκτού σοσιαλισμού, παίρνοντας τα σκήπτρα από Ουκρανίδες, Ρωσίδες και λοιπές κατατρεγμένες κοπέλες.
Για όλους μας σοκ και δέος! Ένας ένας πεταγόμαστε καταϊδρωμένοι απ' την ονείρωξη και την φαντασίωση της ποιοτικότερης ζωής. Κι απ' την ενεργητική στάση της σύγκλισης και του εξευρωπαϊσμού μας , ξυπνάμε ριγμένοι μπρούμυτα, με τα χέρια δεμένα στην πλάτη. Με τα ταμεία άδεια και τα σώβρακα κατεβασμένα να εκλιπαρούμε για λίγο έλεος.Αλλά πίσω μας οι τραπεζίτες και οι κατευθυντές των διεθνών αγορών, να ετοιμάζονται για την οδυνηρή διείσδυση στις ζωές και τις τσέπες μας. Κι αντί για ασπίδα προστασίας από κάποιον κυβερνητικό, βρίσκεται μόνο κάποιος Λοβέρδος να μας ενημερώνει ότι δεν υπάρχουν φράγκα για έστω και ήπιας μορφής λίπανση-απάλυνση των πόνων μας: "Δεν υπάρχει σάλιο!"
Να μην κατηγορούμε όμως το Γιώργο. Πολλά που μας είπε προκαρναβαλικά, τα τηρεί. "Πρώτα ο πολίτης" έλεγε. Μια φράση προσεγμένη, χωρίς ρήμα.Πρώτα ο πολίτης κι από πίσω όλοι οι δυνάστες του. Πρώτα ο πολίτης θα πληρώσει ήταν η πλήρης φράση."Λεφτά υπάρχουν" επαναλάμβανε. Πού; Στις τσέπες του μικρομεσαίου, βέβαια. Κι από κει θα τα πάρει. Μπας και μπορέσει να κοντύνει τη Σαρακοστή και δούμε Ανάσταση μια ώρα αρχίτερα. Μια Ανάσταση που σίγουρα δεν θα μας φέρει 14ο μισθό αλλά το πολύ πολύ καμιά λαμπάδα με Τζι Αϊ Τζο παιχνιδάκι. Σαν αυτές που μας έφερνε η νονά μας παλιά. Αλλά τι περιμένεις από μια χώρα της οποίας τις τύχες καθόριζαν πάντα νονοί και κουμπάροι...
Δεν ξέρω τι θα σκεφτούμε και πάλι για να τη γλιτώσουμε. Να πούμε ότι το ημερολογιακό έτος στην Ελλάδα έχει 14 μήνες των 26 ημερών, για να δικαιολογήσουμε τους 14 μισθούς; Ή μήπως να πούμε ότι έχει 16 μήνες των 22 ημερών, για κάποιους άλλους (της Βουλής και των περιχώρων); Ότι και να πούμε, δεν μας πιστεύουν πλέον με τίποτα: θα πάρουμε όλοι μας τη θέση του καρνάβαλου και θα καούμε πανηγυρικά!
Μετά απ' όλα αυτά, έρχεται στη μνήμη μου ένα παλιο σύνθημα: "ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο". Πόσο επίκαιρο είναι τελικά στις μέρες μας. Το ΝΑΤΟ με τα όπλα και τον στρατό του, διαλύει την εθνική κυριαρχία λαών. Μα κι η ΕΟΚ οδηγεί σε "μερική" απώλεια της εθνική ανεξαρτησίας (το ομολόγησε κι ο Γιώργος), οπλισμένη με το ισχυρότερο μέσο καταστολής: το χρέος.
Και πριν πιούμε και πάλι νερό στο όνομα του «διορατικού» (ή μήπως διουρητικού) πολιτικού που μας έβαλε στην ΕΟΚ, χωρίς να μας ρωτήσει, ας αναλογιστούμε το ρητό του Σόλωνα: "Μηδένα προ του τέλους μακάριζε". Γιατί υποψιάζομαι ότι το τέλος του άκρατου καπιταλισμού στον οποίο έχει περιέλθει η ευρωπαϊκή κοινότητα, θα είναι ακόμα πιό επώδυνο κι απ' την πτώση του υπαρκτού σοσιαλισμού. Μέχρι τότε πάντως, ας συνεχίσουμε να νιώθουμε ευγνώμονες προς τους εθνοπατέρες που μας βάλανε στην Ευρώπη και Καλή Σαρακοστή !
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου